ما آدما عجیب، دیوانه‌ایم!
انقدر صبر میکنیم،
تا آوارِ رویاهامون روی سرمون خراب شه!
انقدر دست‌دست میکنیم،
تا رویاهامون از دهن بیفتن!
مدام با خودمون میگیم "فعلا شرایط مهیا نیست!"
و متاسفانه وقتی "بالاخره" میریم سراغ رویاهای
عزیزمون،
وقتی که بالاخره دست از زندگی برای دیگران
برمی‌داریم،
دیگه دیر شده!
دیگه رویاهامون به گرمیِ قبل نیستن،
حسابی سرد شدن، و احتمالا از اینکه انقدر دیر
رفتیم سراغشون دلشون شکسته.
می‌فهمید منظورم چیه؟
آهای شماهایی که میگید:
"ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه‌ست!"
چرا انقدر دروغ‌گویید؟!!
آیا وقتی قلب یک نفر بشکنه هرچقدر هم بهش مرحم و
دَوا بزنید، مثل اولش میشه؟
آیا یه نوشیدنیِ گرم و دلچسب، بعد از سرد شدن همون
مزه اولیه‌اش رو میده؟
معلومه که نه.
پس کافیه دست از اینهمه دروغ گفتن بردارید،
امیدِ واهی ندید، و سعی نکنید افکارِ خودتون رو به
زور به بقیه هم بقبولونید.
همین که خودتون انقدر پوچ و بیهوده فکر می‌کنید
کافیه. لطفا مشوق بقیه در این زمینه نباشید.
اونوقت دنیا جای بهتری برای زندگی میشه.
همین الان که حرفای دلم و میگم بغضم گرفته.
واقعا خستم از اینهمه ظلم.
محض رضای خدا بیاید تمومش کنیم.
فقط دست برداریم از این همه "به اون راه زدن"
خودمون.
زندگی زیباتر از اون چیزیه که فکرشو می‌کنید،
پس لطفا اگه خودتون بهش اعتقاد ندارید بزارید
اونهایی که میخوان زندگیِ واقعی داشته باشن،
با خاطری آسوده به زندگیشون برسن.
????????????
انقدر ,خودتون ,رویاهامون ,زندگی منبع
درباره این سایت